Περάστε ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά!

Τα τελευταία χρόνια, ακούμε συχνά να γίνεται πολύς λόγος για τον ποιοτικό χρόνο που οφείλουν οι γονείς να περνούν με τα παιδιά τους. Τι ακριβώς όμως σημαίνει αυτό;

Καθημερινά κάθε γονέας αφιερώνει χρόνο για να ικανοποιήσει τις ανάγκες των παιδιών του, οι οποίες διαφέρουν σε κάθε στάδιο ηλικίας τους. Κατά την βρεφική & νηπιακή ηλικία, πολύς χρόνος αναλώνεται για την φροντίδα των βρεφών & των νηπίων αντίστοιχα, ενώ καθώς τα χρόνια περνούν η επικοινωνία με τα παιδιά μας αρχίζει να παίζει σπουδαίο ρόλο στην σχέση μας.Καθώς μεγαλώνουν βλέπουμε τα παιδιά να ζητούν όλο και περισσότερο από τον χρόνο μας, και να αποζητούν την συντροφιά μας. Είναι όμως αυτός ο χρόνος αυτό που ζητούν ή χρειάζονται κάτι διαφορετικό;

Λέγοντας ποιοτικό χρόνο, εννοούμε τις αυθεντικές στιγμές αλληλεπίδρασης και συζήτησης των γονιών με τα παιδιά τους. Αυθεντικές στιγμές υπάρχουν όταν και οι δύο πλευρές συμμετέχουν ενεργά σε ό,τι γίνεται με όλο τους το «είναι». Όταν υπάρχει βλεμματική επαφή και όταν είμαστε πραγματικά αφοσιωμένοι σε αυτά που μας λέει το παιδί μας. Από αυτό λοιπόν καταλαβαίνουμε ότι δεν φθάνει απλά να βρισκόμαστε και να συνυπάρχουμε στο ίδιο δωμάτιο με το παιδί μας, και ενώ μιλάμε μαζί του, να έχουμε το αφτί μας στην τηλεόραση ή να σκεφτόμαστε τη δουλειά μας. Ποιοτικός χρόνος είναι η στιγμή που θα μας δώσει το παιδί μας μια ζωγραφιά και  θα αποτυπωθεί στο πρόσωπο και στο βλέμμα μας όλη η χαρά και η ικανοποίησή μας.Είναι η στιγμή που θα γονατίσουμε μπροστά του, για να βρεθούμε όσο πιο κοντά στο ύψος του γίνεται και να κοιταχθούμε στα μάτια, ενώ το επαινούμε και το αγκαλιάζουμε.

   Στο σημερινό κόσμο που ζούμε, είναι πολύ σημαντικό να βρίσκουμε και να αφιερώνουμε ποιοτικό χρόνο στα παιδιάμας. Είναι προτιμότερο για παράδειγμα, να «παραμελήσουμε» τις δουλειές του σπιτιού για χάρη της ομαλής ψυχικής ανάπτυξης των παιδιών μας, παρά να έχουμε ένα σπίτι στην εντέλεια παραμελώντας το παιδί! Γιατί μην ξεχνάμε ότι η «γκρίνια» & η ανυπακοή των παιδιών μας, έχει τις ρίζες της στο χρόνο που τους αφιερώνουμε. Ενα παιδί που νιώθει ότι οι γονείς του δεν το «προσέχουν», θα προσπαθήσει -και θα το καταφέρει- να τους τραβήξει την προσοχή που έχει ανάγκη γκρινιάζοντας ή κάνοντας αταξίες, κάτι που σίγουρα θα ενοχλήσει τους γονείς και θα ασχοληθούν μαζί του. Ομως κανείς δεν θα περάσει καλά.

Ιδέες για να πετύχουμε την ποιοτική επικοινωνία με τα παιδιά :

• Όταν μας μιλά το παιδί μας, είμαστε ενεργοί ακροατές και ομιλητές. Δεν λέμε «ναι, ναι …καταλαβαίνω…» και κλείνουμε την συζήτηση. Κοιτάζουμε το παιδί στα μάτια, συμμετέχουμε στη συζήτηση, λέμε τη γνώμη μας.Εάν δεν μπορούμε εκείνη τη στιγμή να το κάνουμε αυτό, το λέμε στο παιδί & ζητάμε λίγο χρόνο για να τελειώσουμε αυτό που κάνουμε. Αμέσως μετά όμως μιλούμε μαζί του και το ακούμε προσεχτικά.
• Όταν επισκεπτόμαστε ένα μουσείο, μια θεατρική εκδήλωση θα πρέπει καταρχάς αυτό να αποτελεί και επιθυμία του παιδιού μας. Κατόπιν, συζητάμε, σχολιάζουμε με το παιδί αυτά που βλέπουμε, γελάμε. Το να «τρέχουμε» απλά και μηχανικά σε παραστάσεις, παιδότοπους κ.α. χωρίς ωστόσο να βάζουμε συναίσθημα σε αυτές τις δραστηριότητες με το παιδί μας, δεν σημαίνει ότι έχουμε ποιοτικό χρόνο μαζί του.
• Καθιερώστε μια φορά τη βδομάδα να παίζετε μαζί του ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, αναλόγως της ηλικίας του. Πολλοί μπαμπάδες θα το βρουν ιδιαίτερα ενδιαφέρον και θα χαρούν από τέτοιου είδους δραστηριότητες.
• Αλλά και κάθε μέρα προσπαθήστε να βρείτε λίγο χρόνο για να συμμετέχετε & εσείς στα δικά του παιχνίδια και ενδιαφέροντα (ζωγραφική, πλαστελίνες).
• Καθημερινά αφιερώστε λίγο χρόνο (ακόμα και ένα τέταρτο), στον οποίο θα συζητάτε για το πώς πήγε η μέρα στο νηπιαγωγείο ή στο σχολείο, αλλά θα λέτε και τα δικά σας νέα. Να κάνετε «ανοιχτές» ερωτήσεις (γιατί, πώς), που δεν απαντώνται μονολεκτικά ώστε να «ανοίξει» μια συνομιλία. Αν παρόλ’ αυτά το παιδί δεν δείχνει διατεθειμένο να μιλήσει, μπορείτε να μιλήσετε εσείς για τη δική σας μέρα (πώς νιώσατε, τι σας έκανε εντύπωση κ.α.).Με αυτό τον τρόπο, θα μάθετε στο παιδί πως να επικοινωνεί και σε λίγο καιρό θα το ακούτε να σας διηγείται την δική του καθημερινόητα.
• Τα βράδια πριν το παιδί κοιμηθεί, μπορείτε να διαβάζετε κάποιες σελίδες από ένα παραμύθι ή μια ιστορία και να μιλήσετε για αυτό. Σε περίπτωση που εργάζεστε ως αργά και επιστρέφετε βράδυ στο σπίτι, με αποτέλεσμα να μην έχετε πολύ χρόνο διαθέσιμο για το παιδί, είναι προτιμότερο να ανταλλάξετε τα νέα σας και να συζητήσετε τις ανησυχίες του, παρά να διαβάσετε ένα παραμύθι.Δοκιμάστε να ξαπλώσετε δίπλα του στο κρεββάτι του κι αφήστε το να σας μιλήσει για ότι θέλει.
• Δώστε την ευκαιρία στο παιδί σας να σας βοηθήσει στην προετοιμασία ενός φαγητού ή και στο στρώσιμο του τραπεζιού. Κατά τη διάρκεια αυτής της δραστηριότητας, ενθαρρύνετε το παιδί, ακούστε τις παρεμβάσεις του και συνεργαστείτε για το καλύτερο αποτέλεσμα.
• Ακόμα και μέσα στο αυτοκίνητο, εκμεταλλευτείτε το χρόνο που υπάρχει για να τραγουδήσετε ή ενεργήστε ως «ξεναγός» δείχνοντάς του πράγματα και μιλώντας του για δικές σας εμπειρίες.Με αφορμή κάποιο περιστατικό διηγηθείτε του, ιστορίες από τα δικά σας παιδικά χρόνια, πως αντιμετωπίσατε ένα γεγονός ή κάτι που συνέβει.

Είναι σημαντικό τις παραπάνω πρακτικές να τις υιοθετήσουν και οι δύο γονείς.

Όσο χρόνο και να διαθέσει ο ένας από τους δύο γονείς, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να καλύψει το κενό που αφήνει η έλλειψη του άλλου γονέα στο παιδί. Εάν κάτι τέτοιο για κάποιους λόγους σας δυσκολεύει, βρείτε έστω μία κοινή δραστηριότητα και αφιερωθείτε σε αυτή «ψυχή & σώματι», σε μόνιμη βάση, όσο συχνότερα μπορείτε, μαζί με το παιδί.

Με τον τρόπο αυτό, η επικοινωνία με το παιδί σας θα βελτιωθεί. Το παιδί θα ηρεμήσει και δε θα νιώθει την ανάγκη να εφαρμόζει τακτικές προσέλκυσης της προσοχής σας, όπως αταξίες, θυμό, αδικαιολόγητα επιθετική συμπεριφορά κ.α.

Και το βασικότερο είναι ότι εσείς σαν γονείς θα αισθανθείτε πληρέστεροι και χαρούμενοι.

Με την συνεργασία της κας Αναστασίας Γκοτσοπούλου, Σχολική Ψυχολόγος, M.Sc.